Przejdź do głównej zawartości

Niewłaściwe rozumienie istoty postu.

Niewłaściwe rozumienie istoty służby Bogu.

Jak wytłumaczyć fakt, że człowiek, który pości i w ten sposób od świtu do zachodu słońca służy Bogu, jednocześnie okłamuje i oczernia innych?
Dlaczego - z błahych powodów - wszczyna on kłótnie i obraża innych?
Jak możemy uważać, że służymy Bogu podczas miesiąca ramadan, jeśli oddziaływanie tego duchowego i moralnego "ćwiczenia" (tego trudu i tych starań) zanika już pierwszego dnia kolejnego miesiąca ?
Ilu z nas zachowuje chociaż odrobinę pobożności i cnoty w sercu drugiego dnia świąt (następujących po miesiącu postu ramadanowego)?

Powód zachowania większości z nas można uzasadnić faktem, że nie wiemy co naprawdę oznacza służba Bogu. Wierzymy, że samo odmawianie sobie jedzenia i picia w ciągu dnia oznacza post. Dlatego traktujemy to bardzo poważnie, zważając na każdy najdrobniejszy szczegół. Tak bardzo boimy się Boga, że staramy się unikać nawet najmniejszego naruszenia reguł; lecz nie potrafimy sobie uświadomić, że głód i pragnienie nie są SENSEM, a FORMĄ...

Post nie jest sensem służby Bogu, lecz formą służby Bogu.

Post - krok w kierunku pobożności.



Źródło: Maududi "Als muslim leben" s. 152-153




Komentarze