Unikanie tego, co złe...*
Unikanie tego, co prowadzi do cierpienia w grobie...
Najpożyteczniejsze jest, gdy przed pójściem spać zatrzymamy się przez chwilę, by zastanowić się nad tym, co straciliśmy i co zyskaliśmy tego dnia.
(By zastanowić się, co było dobre, a co złe...
Co nas zbliżyło do Alla(h), a co nas od Niego oddaliło...
Co mogliśmy zrobić lepiej...)*
A następnie odnowimy swój szczery żal i skruchę do Boga...
Wtedy zaśniemy pełni skruchy (z języka arabskiego - tałba) i z postanowieniem nie popełniania tych samych grzechów.
Warto tak postępować każdego wieczora, zawsze przed zaśnięciem. Jeśli tej nocy umrzemy - umrzemy w stanie żalu i skruchy (tałba), a jeśli się obudzimy, obudzimy się również w stanie skruchy. Ucieszymy się, że nie nadszedł jeszcze czas naszej śmierci, więc możemy skierować się do naszego Pana i nadrobić dobre uczynki, których wcześniej zaniechaliśmy.
*przypisy aqidaprojekt
Źródło: Abu Muhammad Humais "Die Tränen des Propheten. Momente, in denen der Gesandte Allahs weinte." s.161. ILM Verlag, September 2010
Unikanie tego, co prowadzi do cierpienia w grobie...
Najpożyteczniejsze jest, gdy przed pójściem spać zatrzymamy się przez chwilę, by zastanowić się nad tym, co straciliśmy i co zyskaliśmy tego dnia.
(By zastanowić się, co było dobre, a co złe...
Co nas zbliżyło do Alla(h), a co nas od Niego oddaliło...
Co mogliśmy zrobić lepiej...)*
A następnie odnowimy swój szczery żal i skruchę do Boga...
Wtedy zaśniemy pełni skruchy (z języka arabskiego - tałba) i z postanowieniem nie popełniania tych samych grzechów.
*przypisy aqidaprojekt
Źródło: Abu Muhammad Humais "Die Tränen des Propheten. Momente, in denen der Gesandte Allahs weinte." s.161. ILM Verlag, September 2010
Komentarze
Prześlij komentarz